Περισσότερες Πληροφορίες για το εξής: 17ο Αµερικανικό ACC

«Σαηεντολόγος είναι κάποιος που ελέγχει άτοµα, περιβάλλοντα και καταστάσεις µε Τόνο 40.

»Θέλετε μια κατάσταση υπό έλεγχο; Φωνάξτε έναν Σαηεντολόγο.

»Θέλετε ένα περιβάλλον υπό έλεγχο; Φωνάξτε έναν Σαηεντολόγο». – Λ. Ρον Χάμπαρντ

Το 1957 ανέτειλε σε έναν κόσµο που τον µάστιζε η αβεβαιότητα και η αγωνία για το µέλλον, και καθώς πέρασε ο Ιανουάριος και ήρθε ο Φεβρουάριος δεν υπήρξε καµία µείωση των εντάσεων. Καθώς η Δύση και η Σοβιετική αυτοκρατορία συνέχιζαν να αντιµάχονται η μία την άλλη σε έναν ψυχρό πόλεµο που δε φαινόταν να έχει τέλος, και ενώ οι Ηνωµένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία και η Ρωσία είχαν όλες στην κατοχή τους ατοµικά όπλα, η προοπτική ενός πραγµατικού πολέµου, «θερµότερου» και πιο ολέθριου από κάθε άλλον στην ιστορία, αποτελούσε µια πολύ αισθητή απειλή.

Έτσι, και πάντα προς την κατεύθυνση του πλανητικού κλήαρινγκ, o Λ. Ρον Χάμπαρντ συνέχιζε την έρευνα και τη βελτίωση της τεχνολογίας για την αντιµετώπιση όχι µόνο του κέις των πρηκλήαρ, αλλά και του κέις ενός ολόκληρου πολιτισµού. Κι αυτό που επετεύχθηκε προς αυτή την κατεύθυνση ήταν αξιοσηµείωτο, συχνά σε τοµείς που πραγµατικά έκαναν τη διαφορά. Δείτε, για παράδειγµα, την επίσηµη έκθεση που δηµοσίευσε λίγο καιρό µετά η Βρετανική Ολυµπιακή Οµάδα Σύγχρονου Πεντάθλου, που εξέφραζε την ευγνωµοσύνη της προς τη Διεθνή Ένωση Σαηεντολόγων Χάµπαρντ για τις υπηρεσίες ενός ώντιτορ κατά την προετοιµασία της οµάδας ώστε να ανταποκριθεί στην πρόκληση των Ολυµπιακών Αγώνων του 1956 στη Μελβούρνη, στην Αυστραλία. Όπως ανέφερε αυτή η έκθεση, το έργο του ώντιτορ «µπορεί καλύτερα να αξιολογηθεί από το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία στιγµή στη Μελβούρνη που να κατέρρευσε ψυχικά κάποιο µέλος της οµάδας, όπως είχε συµβεί σε παλαιότερα παγκόσµια πρωταθλήµατα».

Ωστόσο, λόγω του επείγοντος χαρακτήρα και του τεράστιου µεγέθους αυτού που έπρεπε να γίνει, ο Ρον προχώρησε µε περαιτέρω διαχειριστικές και τεχνικές εξελίξεις και µε τη δηµιουργία ικανών ώντιτορ. Γι’ αυτό, µόλις δεκατρείς µέρες µετά την παράδοση της τελευταίας διάλεξης του 16ου ACC, ο Ρον ξεκίνησε µε την εισαγωγική διάλεξη του 17ου Αµερικανικού Προχωρηµένου Μαθήµατος Πρακτικής Διδασκαλίας –τη Δευτέρα, στις 25 Φεβρουαρίου, για την ακρίβεια– στην Ιδρυτική Εκκλησία της Σαηεντολογίας στον αρ. 1812 της 19ης Οδού στην Ουάσιγκτον.

Όλοι όσοι περίµεναν µε ανυποµονησία την παρουσίασή του σχηµάτισαν εκείνο το πρωί µια επίλεκτη οµάδα ώντιτορ, των οποίων τις αιτήσεις εγγραφής ενέκρινε προσωπικά ο Λ. Ρον Χάμπαρντ. Αλλά, ενώ ανέµεναν να εκπαιδευτούν σε τεχνικές που εφαρµόζονται µόνο σε έναν πρηκλήαρ που κάθεται στην καρέκλα, επρόκειτο να ακούσουν κάτι εντελώς απροσδόκητο. Η διδασκαλία άρχισε από την πρώτη διάλεξη, µε τη διεισδυτική ανάλυση του Ρον για το πώς η ακτινοβολία στην ατµόσφαιρα προκαλεί διέγερση στην τωρινή κοινωνία οδηγώντας την προς ένα χαµηλότερο επίπεδο επιβίωσης. Συγκεκριµένα, ανέφερε έναν πολύ πρόσφατο δείκτη – µια σηµαντική πτώση, µόλις στους δύο προηγούµενους µήνες, στο επίπεδο φροντίδας και ενδιαφέροντος που εκδήλωναν οι άνθρωποι για τραυµατισµένα άτοµα που βρίσκονταν στην άκρη του δρόµου. Και οι συνέπειες ήταν ανησυχητικές:

«Γνωρίζετε πολύ καλά το γεγονός ότι ίσως να υπάρχει ένα µικρό µόλις ποσό ακτινοβολίας στον αέρα, που ούτε καν θα προκαλέσει ποτέ στ’ αλήθεια βλάβη σε κάποιον σωµατικά, αλλά θα προκαλέσει διέγερση στους ανθρώπους οδηγώντας τους σε σοβαρές καταστάσεις παιχνιδιών, για τις οποίες θα έχουν άγνοια. Θα αρχίσουν έτσι να ενεργούν µε όλο και µεγαλύτερη ταραχή, και βάσει του Πρώτου Δυναµικού. Αυτό θα ήταν ένα από τα πρώτα συµπτώµατα που θα διαπιστώνατε σε µια κοινωνία όπου ο καθένας οδηγείται στην κατηγορία του “ένας και µοναδικός”.

»Αυτός είναι ο δρόµος προς το θάνατο».

Σε ό,τι ακολούθησε λοιπόν, και όντως έτσι έγινε όλες τις επόµενες πέντε βδοµάδες, αυτοί οι µαθητές ανακάλυψαν ότι είχαν επιφορτιστεί µε µια µοναδική ευθύνη. Γιατί κανείς πέρα από τους εκπαιδευµένους ώντιτορ δε διέθετε την τεχνολογία και την επιδεξιότητα να αντιστρέψει αυτή την ελικοειδή πτώση. Κι αυτό που προέκυπτε ως ανάγκη, όπως τόνισε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, ήταν η βασική τους στάση απέναντι στον κόσµο γενικότερα: Ώντιτορ και πρηκλήαρ.

Έτσι, όταν µιλάµε γι’ αυτή τη στάση, την ανανεωµένη σηµασία του Ελέγχου, της Επικοινωνίας, της Χέβινγκνες (Control, Communication, Havingness [CCH]), δεν αναφερόµαστε σ’ αυτήν αποκλειστικά ως πρόσες που έχουν σκοπό να αυξήσουν την ικανότητα του πρηκλήαρ στη ζωή του, αλλά στη βάση της διεύρυνσης της εφαρµογής τους για τον έλεγχο του περιβάλλοντος και την επίτευξη της διάσωσης του πλανήτη.

«Αυτή η κοινωνία, αυτή τη στιγµή, λόγω της διέγερσης από τη ραδιενέργεια στον αέρα και λόγω άλλων παραγόντων, οικονοµικών και πολιτικών, κατευθύνεται προς ένα σηµείο όπου, για να βάλει κάθε µεµονωµένο άτοµο να κάνει οποιοδήποτε µέρος της δουλειάς του, απαιτείται ένας ώντιτορ ο οποίος να µπορεί να παραδίδει τα CCH, και µάλιστα να τα παραδίδει πολύ καλά. Και µπορεί να το αποκαλούµε ώντιτινγκ εδώ, αλλά στα επόµενα χρόνια θα το αποκαλείτε διαβίωση. Και γι’ αυτό θα είστε ζωντανοί. Επειδή εσείς καταλαβαίνετε αυτά τα πράγµατα».

Ήταν µια εντολή και υποχρέωση που έφερε τη σφραγίδα µιας αδιαµφισβήτητα επείγουσας ανάγκης.

Αυτό που παρέδωσε στη συνέχεια ο Λ. Ρον Χάμπαρντ ήταν εντατική εκπαίδευση πάνω στη θεωρία και στην εφαρµογή που βρίσκεται στη βάση των συστατικών στοιχείων των CCH, µε νέα πρόσες και εκπαιδευτικές ασκήσεις για να µπουν οι ώντιτορ για τα καλά σ’ αυτό που ονόµαζε «κατηγορία πρωταθλητών». Κι αυτό ξεκινούσε από το Εικονικό Ώντιτινγκ που δίδασκε τη Φόρµουλα Επικοινωνίας, προχωρούσε σ’ αυτό που σύντοµα έγινε γνωστό ως CCH 1 (Δώσε μου Εκείνο το Χέρι), µετά στο CCH 2 (Τόνος 40 8-C), και κατόπιν στο Τόνος 40 σε ένα Αντικείµενο και Τόνος 40 σε ένα Άτοµο. Στην πραγµατικότητα, πρόσφερε µια περιεκτική ανασκόπηση και αναδιατύπωση, ουσιαστικά, κάθε θεµελιώδους αρχής στη Σαηεντολογία –τα Μέρη του Ανθρώπου, ARC, η Τονική Κλίµακα–, ιδιαίτερα σε σχέση µε την εφαρµογή αυτών των τεχνολογιών κόντρα στην κοινωνική παρακµή:

• Εσωστρέφεια και Εξωστρέφεια – οι µηχανικοί τους παράγοντες, συµπεριλαµβανοµένης µιας περιγραφής των εµπόρων του φόβου ως «ειδικούς στην εσωστρέφεια», τι προκαλεί την εσωστρέφεια, και πρόσες για τον χειρισµό της·
• Τα CCH ως Διαδραστικό Τρίγωνο – πώς ο Έλεγχος, η Επικοινωνία και η Χέβινγκνες επηρεάζουν το ένα το άλλο, και η απλότητα της εφαρµογής τους στο ώντιτινγκ·
• Βοηθήµατα – µια θεµελιώδης διάλεξη για την τεχνολογία των Βοηθηµάτων, και πώς ακόµα και τα πρώτα λίγα λεπτά κάθε επίσηµης συνεδρίας αποτελούν Βοήθηµα·
• Ο Επαγγελµατίας Σαηεντολόγος – πώς να είναι κανείς επαγγελµατίας σε οποιαδήποτε σφαίρα επιρροής, πάντα µε το σκοπό να βελτιώνει το άτοµο και τον πολιτισµό.

Επίσης, αµέσως µετά την παράδοση αυτού του ιστορικού ACC, ο Ρον διέσχισε τον ωκεανό για το Συνέδριο στο Λονδίνο για την Πυρηνική Ακτινοβολία, τον Έλεγχο και την Υγεία, όπου παρουσίασε ανακαλύψεις του σχετικά µε την ευρεία εφαρµογή των CCH σε µια ακόµη πλατύτερη σφαίρα. Κι αυτό, µε τη σειρά του, αποτέλεσε ένα ακόµα ορόσηµο, γιατί, ως απάντηση σε ένα αίτηµα υπερβολικά επίµονο για να το αγνοήσει κανείς, οι διαλέξεις από το Συνέδριο δακτυλογραφήθηκαν και παραδόθηκαν στα µέλη του Κοινοβουλίου – ενώ το κείµενο στη συνέχεια αποτέλεσε τη βάση για το καθοριστικό βιβλίο του Ρον πάνω στο θέµα, Τα Πάντα για τη Ραδιενέργεια. Δηµοσιεύτηκε το Μάιο και αµέσως εξαντλήθηκε στα βιβλιοπωλεία, καθώς το κοινό άρπαζε κάθε διαθέσιµο αντίτυπο. Έτσι, οι ανακαλύψεις του Ρον για τις διεγερτικές επιπτώσεις της ακτινοβολίας και, ακόµα πιο σηµαντικό, η τεχνολογία του για την αποδιέγερση του πολιτισµού που εκτίθεται στην εν λόγω απειλή, βρήκαν γρήγορα το δρόµο προς τα χέρια εκείνων που χρειάζονταν περισσότερο τα δεδοµένα – το ευρύ κοινό.

Ωστόσο, για µια περιεκτικότερη εικόνα όλων όσων δίδαξε σ’ εκείνους τους µαθητευόµενους ώντιτορ ο Λ. Ρον Χάμπαρντ, υπήρχε ένα µοναδικό µήνυµα που λίγο πολύ περιείχε το ζωτικό ρόλο που επρόκειτο να παίξουν στην παγκόσµια σκηνή:

«Όποιος έχει την απάντηση για την αύξηση της ευφυΐας, την αλλαγή της προσωπικότητας και την αποκατάσταση από χρόνιες ασθένειες έχει µια ανοιχτή πύλη σε κάθε αστικό κέντρο, πόλη, οικισµό και αγρόκτηµα στον κόσµο. Είναι το µόνο πράγµα που θα µπορούσατε να είστε και να είστε οτιδήποτε άλλο. Είναι το µόνο πράγµα που θα µπορούσατε να είστε και εντούτοις να είστε οπουδήποτε. Οι άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια, µπορείτε να τους τη δώσετε. Ακόµη κι αν είναι µόνο για το χατίρι µου, σας παρακαλώ κάντε το».