Περισσότερες Πληροφορίες για το εξής: Η Επιδιόρθωση της Χέβινγκνες

Ο τρόπος να είσαι ελεύθερος σε αυτή τη ζωή είναι να είσαι ικανός να έχεις ή να µην έχεις αυτή τη ζωή κατά βούληση. Να είσαι ικανός να έχεις ή να µην έχεις σώµατα, χώρο, περιβάλλον, πλανήτες, µοκ-απ, οτιδήποτε. Το πιάνετε το νόηµα;

Απ’ τη στιγµή που θα µπορούσατε να έχετε όλα αυτά τα πράγµατα, ή να µην τα έχετε, σύµφωνα µε τη δική σας κρίση, θα ήσασταν ελεύθεροι κι έτσι θα ήταν και ο πρηκλήαρ σας ελεύθερος. Κι αυτός είναι ένας βασικός δρόµος προς το Κλήαρ. – Λ. Ρον Χάμπαρντ

Στις αρχές Δεκεµβρίου του 1955, ο Λ. Ρον Χάµπαρντ µόλις είχε ολοκληρώσει την παράδοση του 4ου Προχωρηµένου Μαθήµατος Πρακτικής Διδασκαλίας στο Λονδίνο, το Επαγγελµατικό Μάθηµα Αποκαθιστώντας τη Δύναµη Επιλογής, και τις Διαλέξεις στο Θέατρο Λίντζεϊ. Παρά το έντονο πρόγραµµά του, δεν έκανε διάλειµµα ούτε λεπτό. Γιατί, καθώς η Σαηεντολογία συνέχιζε να αναπτύσσεται ραγδαία – µε δραστηριότητα τώρα σε τέσσερις ηπείρους και δεκατρείς µεγάλες χώρες–, η ανάγκη για δεξιοτέχνες ώντιτορ ήταν υψίστης σηµασίας. Επιπλέον, καθώς το Λονδίνο εξακολουθούσε να είναι πρωτεύουσα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας των Εθνών, που αντιπροσώπευε το 25% του παγκόσµιου πληθυσµού, η πόλη αποτελούσε ένα σηµαντικό σηµείο εκκίνησης ώστε να επιταχυνθεί αυτή η εξάπλωση. Έτσι, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ συνέχισε να προχωρά αποφασιστικά µε το πρόγραµµά του για την ενίσχυση της δεξιότητας των ώντιτορ, ξεκινώντας από την 1η Δεκεµβρίου, όταν εγκαινίασε µια σειρά από εβδοµαδιαίες απογευµατινές διαλέξεις µε σκοπό να κρατήσει τους ώντιτορ ενηµερωµένους, µορφώνοντάς τους γύρω από τα πιο πρόσφατα πρόσες και τη χρήση τους: τη Σύσκεψη των Ώντιτορ στο Λονδίνο.

Ωστόσο, αν και το σκηνικό µπορεί να φαινόταν λιγότερο οργανωµένο απ’ ό,τι, για παράδειγµα, σε ένα Προχωρηµένο Μάθηµα Πρακτικής Διδασκαλίας, τα δεδοµένα δε συνδέονταν άµεσα µόνο µε µια συνεδρία, αλλά µε τη ζωή. Γιατί αυτό που µετέδιδε ο Ρον ήταν χρυσά ψήγµατα τεχνικής εφαρµογής που µπορούσε να τα πάρει κάποιος και να τα χρησιµοποιήσει: πώς εδραιώνεται η αµφίδροµη επικοινωνία µε κάθε κέις, η διαφορά µεταξύ της αµφίδροµης επικοινωνίας και του να αφήνεις τον πρηκλήαρ απλώς να µιλάει, ακόµα και η σηµασία τού να χαιρετάς τον πρηκλήαρ κατά την άφιξή του ώστε να είναι επιτυχηµένη η συνεδρία – κι όλα αυτά από την πρώτη κιόλας διάλεξη.

Στην πραγµατικότητα, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ δίδασκε σηµαντικές θεµελιώδεις αρχές για τις οποίες η έρευνά του θα αποκορυφωνόταν µε το ορόσηµο Σαηεντολογία: Τα Βασικά Στοιχεία της Σκέψης, το «Βιβλίο Ένα» της Σαηεντολογίας. Στην ουσία, εδώ βρίσκεται η ανάπτυξη των πιο θεµελιωδών πρόσες που περιέχονται στο εν λόγω βιβλίο – πρόσες για να ξεκινήσει ο κύκλος του κλήαρινγκ σε κάθε περιοχή. Από την Επιδιόρθωση της Χέβινγκνες ως την εξωτερίκευση µέσω Διαχωριστικότητας και, φυσικά, τα κυρίαρχα στοιχεία των Παιχνιδιών:

«Εξωτερίκευση σε σχέση µε τη χέβινγκνες. Ένα άτοµο µπορεί να είναι ικανό στο βαθµό που µπορεί να αφήνει ένα παιχνίδι και να επιστρέφει σε αυτό, κάτι που, παρεµπιπτόντως, είναι εξωτερίκευση.

»Και µπορεί να έχει ένα παιχνίδι στο βαθµό που είναι βέβαιος ότι υπάρχουν εκεί εµπόδια ώστε να παίξει το παιχνίδι».

Στο µεταξύ, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ εκπαίδευε τους ώντιτορ στα βασικά στοιχεία και στις εφαρµογές που αποτελούσαν τη βάση της χέβινγκνες, συµπεριλαµβάνοντας:

• Το ARC – που λειτουργεί ως θεµέλιο κάτω από το επίπεδο του ώντιτινγκ, και πώς η αύξηση του ARC στον πρηκλήαρ αυξάνει τη συνειδητότητά του·
• Τη Δηµιουργία – ο ρόλος της στην παρέκκλιση, και πώς η αποκατάστασή της αποµακρύνει τα βάσανα και τις αναστατώσεις της ύπαρξης·
• Τη Συνειδητοποίηση – τι είναι, και η διαφορά µεταξύ του να έχει κανείς κατανόηση για κάτι, σε αντίθεση µε το να έχει νόουινγκνες γι’ αυτό·
• Το «Κοίταξέ µε. Ποιος είµαι;» – η ιστορία πίσω από το πρόσες·
• Τα Κρυώµατα – πώς απαλλάσσεται κανείς απ’ αυτά·
• Ο ύπνος – η προέλευσή του, και τι σηµαίνει για έναν θήταν·
• Τα Ποστιουλέιτ και οι Αποφάσεις – πώς είναι ανώτερα από τη δύναµη επιλογής·
• Η Τονική Κλίµακα – η χρήση της στο ώντιτινγκ για την απόκτηση πρόσβασης στα κέις, και πώς ένας ώντιτορ ταιριάζει το ώντιτινγκ µε το τονικό επίπεδο·
• Μη-Νόουινγκνες – πώς αποτελεί ένα από τα εµπόδια και τους περιορισµούς ενός παιχνιδιού·
• Η Κατάσταση Απουσίας Παιχνιδιού – τι είναι, πώς εµφανίζεται όταν κάποιος κερδίζει ή χάνει ολοκληρωτικά, και η εξάλειψή της µε το ώντιτινγκ.

Και όλα αυτά σημαίνουν: Ο στόχος του πρόσεσινγκ κατευθύνεται προς την ικανότητα να παίζει κανείς ένα καλύτερο παιχνίδι – το παιχνίδι που λέγεται ζωή. Και, όπως ο Λ. Ρον Χάμπαρντ περιέγραψε, προς τα εκεί οδεύει ο πρηκλήαρ.

Ωστόσο, µε όλα όσα έµαθε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ στους ώντιτορ ήξερε ότι για να είναι πραγµατικά επιτυχηµένοι στην εξάπλωση των περιοχών τους και του πεδίου της Σαηεντολογίας, χρειάζονταν την πρόσθετη τεχνογνωσία της διάδοσης. Έτσι, τους εκπαίδευσε σε τρεις αποδεδειγµένα επιτυχηµένες προσεγγίσεις για διάδοση και εξασφάλιση νέων πρηκλήαρ, ενώ, όσον αφορά τη δηµιουργία ενός δικτύου Σαηεντολογίας µέσω του σχηµατισµού οµάδων, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ κατέστησε σαφές ότι ανέµενε ένα παιχνίδι αρκετά µεγάλο ώστε να ξεκινήσει το κλήαρινγκ ενός πλανήτη:

«Ένας ώντιτορ που έχει µια οµάδα µε λιγότερα από τριάντα ή σαράντα άτοµα θα έπρεπε σίγουρα να σκέφτεται από αυτή την άποψη: “Φίλε, υπάρχει µεγάλη σπανιότητα από ανθρώπους εδώ”. Κι αν ένας ώντιτορ έχει περίπου χίλια πεντακόσια άτοµα στην οµάδα του, θα ήµουν αρκετά ευχαριστηµένος. Θα έλεγα: “Τα πάει σχετικά καλά λοιπόν. Είναι νέος, βέβαια”. Αυτό θα ήταν το πνεύµα µε το οποίο θα πρέπει να αντιµετωπίζουµε τα πράγµατα».

Και, σε αυτό το πνεύµα, σας παρουσιάζουµε τις βασικές και ισχυρές αλήθειες για το πώς να αποκαθιστά κανείς την ικανότητα ενός όντος να δηµιουργεί την απόλαυση ενός αληθινού παιχνιδιού.